mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… … Słownik języka polskiego
mrugnąć — → mrugać … Słownik języka polskiego
puszczać do kogoś oko — Mrugać do kogoś uwodzicielsko Eng. To wink at someone seductively … Słownik Polskiego slangu
моргать — аю, укр. моргати, блр. моргаць, польск. mrugac моргать, мигать . Родственно лит. murgai мн., лтш. mùrgi мн. видения, грезы , а также лит. mirgėti мерцать , margas пестрый , mar̃guoti переливаться , лтш. mir̂gu, mir̂dzêt отливать, мерцать,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
zdrowy — 1. Być przy zdrowych zmysłach; być zdrowym na umyśle «być przytomnym, świadomym tego, co się dzieje, być w pełni władz umysłowych»: Pan profesor zaczął szybko mrugać oczami i patrzył na Cisowskiego z nie ukrywanym strachem. – Młodzieńcze! –… … Słownik frazeologiczny
filuternie — przysłów. od filuterny Mrugać, spoglądać, śmiać się filuternie … Słownik języka polskiego
mruganie — n I rzecz. od mrugać … Słownik języka polskiego
nerwowo — 1. «pod względem stanu nerwów» Chory, rozstrojony, wyczerpany nerwowo. Nie wytrzymywać czegoś nerwowo. 2. «w sposób świadczący o złym stanie nerwów, zdenerwowaniu; w podnieceniu, gorączkowo, niespokojnie» Mówić, śmiać się, mrugać nerwowo. Spać… … Słownik języka polskiego
pomrugiwać — ndk VIIIb, pomrugiwaćguję, pomrugiwaćgujesz, pomrugiwaćguj, pomrugiwaćiwał 1. «mrugać od czasu do czasu» Pomrugiwali na siebie znacząco. 2. «błyskać, migotać od czasu do czasu» W oknie pomrugiwało światełko … Słownik języka polskiego
